Loetz

In 1848 neemt de weduwe Suzanne Loetz de fabriek over na de dood van haar man, Johan Loetz. Vandaar de naam van de glasfabriek: Loetz Witwe. In 1879 neemt haar kleinzoon Max Ritter von Spaun de leiding van haar over.
Von Spaun begint met het ontwikkelen van de techniek om het glas iriserend te maken, het belangrijkste kenmerk van deze Boheemse glasfabriek. De nieuwe ontwerpen worden voor het eerst tentoongesteld in 1898 in Wenen. In 1900 krijgt Loetz/Von Spaun een hoofdprijs voor de originele ontwerpen van het iriserende glas. Tiffany maakte aan het einde van de 19e eeuw ook iriserende vazen. Hierdoor is Von Spaun sterk beïnvloed. Echter, noch Tiffany, noch Loetz hebben de iriserende techniek uitgevonden. Deze techniek is ontleend aan de keramiek. Het was met name Clement Massier die met succes experimenteerde met ‘iriserende’ glazuren op keramiek. Loetz en Tiffany hebben het met veel creativiteit toegepast op het materiaal glas. In de fabriek van Loetz werden andere kunstenaars uit die tijd – Kolo Moser, Dagobert Peche, Josef Hoffmann, Michael Powolny, Otto Prutscher, Maria Kirschner – door Loetz gevraagd om ontwerpen voor het bedrijf te maken. Een ontwerp van Kolo Moser is hieronder te zien.

De meeste stukken van Loetz hebben geen signatuur, alleen de vazen die bedoeld waren voor export naar de USA zijn gesigneerd. Veel glasobjecten worden voor Loetz bepaald en ook op eBay verkocht, terwijl ze van andere Boheemse fabrieken zijn, zoals Kralik of Rindskopf.

Loetz glas heeft een hogere kwaliteit en is daardoor ook vaak duurder. Recente literatuur, met name van het glasmuseum in Passau, heeft de determinatie echter een stuk eenvoudiger gemaakt. Is er geen modelnummer bekend, dan is het meestal geen Loetz glas.